Dit is geen heldenverhaal. Het gaat over twee levens die een tijdje parallel lopen. Het zijn de openings- en slotwoorden van Ernesto Guevara in “The Motorcycles Diaries”. Dezelfde de tekst staat ook afgedrukt in het boekje dat hoort bij de soundtrack. Vervolgens kunnen we in dat boekje zowat het hele verhaal van de film volgen aan de hand van foto’s en bijhorende commentaar. Het is zelden dat er zoveel aandacht wordt besteed aan het boekje. Een initiatief dat wij alleen maar toejuichen. Voor we stilstaan bij de muziek, schetsen we graag even het verhaal.
We keren terug in de tijd naar het jaar 1952. Ernesto Guevara (Gael Garcia Bernal) en Alberto Granado (Rodrigo De la Serna) trekken doorheen Latijns-Amerika. Tijdens hun tocht worden ze geconfronteerd met de harde realiteit. De maatschappij laat de minder behoede medemens aan zijn lot over zodat het befaamde klassensysteem de bevolking opsplitst in verschillende lagen. Wat de twee zien en horen heeft invloed over hoe zij de maatschappij gaan evalueren en trachten te veranderen waar nodig. Zo wordt de basis gelegd voor Che’s politieke en persoonlijke ambities die van hem de legende maken waar we allemaal van hebben gehoord.
Componist Gustavo Santaolla laat opnieuw van zich horen en laat vooral opnieuw veel goedklinkend gitaarwerk horen. Dat is vooral hetgeen waar de man in uitblinkt. Recent verzorgde hij nog de muziek voor “21 Grams” waar vooral het openingsnummer “Do We Lose 21 Grams?” opviel. Hij laat ons gelijkaardig werk horen in “The Motorcycle Diaries”. Het nummer “Lago Frías” leunt heel sterk aan bij het korte thema uit het zonet vermelde “Do We Lose 21 Grams”. En weer opent Santaolla zijn soundtrack met een vrij monotoon geluid, maar al vlug wordt er in “Apertura” harder op die gitaar getokkeld. Datzelfde thema keert later terug in bijvoorbeeld “La Partida”. Heel aanstekelijk is verder nog “Cabalgando” en ook “Montaná” behoort net zoals “De Usuahia A La Quiaca” tot een van onze favorieten.
Santaolla levert muziek af dat je makkelijk als achtergrondmuziek kunt opleggen of gewoon naar kunt luisteren terwijl je lekker niets doet. Het happy “Chipi Chipi” is een stijlbreuk met de voorgaande nummers. Maar de rest van het album hangt nauw samen. Alleen merk je soms niet de overgangen tussen de verschillende nummers. Zo heel erg is dat natuurlijk niet. Jorge Drexler zorgt voor een mooie afsluiter met “Al Otro Lado Del Río”.
1. Apertura 2:42
2. Lago Frías 2:19
3. Chichina 1:31
4. Chipi Chipi, María Esther Zamora, "Polito" González, Jorge Lobos, Cuti Aste, Roberto Lindl 4:00
5. Montaña 0:28
6. Sendero 2:38
7. Procesión 1:11
8. Jardín 3:02
9. La Partida 1:29
10. La Muerte De La Poderosa 1:57
11. Lima 1:21
12. La Salida De Lima 1:40
13. Zambita 2:31
14. Que Rico El Mambo, Dámasco Pérez Prado 2:29
15. Círculo En El Río 0:25
16. Amazonas 1:00
17. Cabalgando 2:58
18. Leyendo En El Hospital 3:07
19. El Cruce 1:46
20. Partida Del Leprosario 1:53
21. De Usuahia A La Quiaca 2:48
22. Revolución Caliente 0:55
23. Al Otro Lado Del Río, Jorge Drexler 3:14
Totale duurtijd: 47 minuten