In “The Ten Commandments” volgen we de levensloop van Mozes (Charlton Heston). Als kleine jongen werd hij door zijn moeder in een mand in de Nijl achtergelaten. De farao had immers de dood van alle jongens bevolen. De stroming doet het mandje en de baby belanden bij Bithiah, een familielid van de farao (Cedric Hardwicke). Moes groeit op als farao’s eigen zoon. Rameses (Yul Brynner) de jongeman die uiteindelijk de leiding zal krijgen over Egypte aanvaardt Mozes ook als een doodgewone broer. Maar eens de twee volwassen mannen zijn geworden, dan is het verschil tussen de twee merkbaar. Beiden vallen voor de charmes van Nefretiri (Anne Baxter) en dat weegt op de relatie tussen beiden mannen.
De farao zegt het niet met zoveel woorden, maar Mozes is eigenlijk de zoon die hij altijd heeft willen hebben. Tot Mozes een opzichter ongewild dood als hij een slavin wil redden. Zijn Hebreeuwse roots komen naar boven, en dat kan niet. Hebreeuwen zijn slaven, geen prinsen. Hij wordt verbannen en bouwt in de woestijn een nieuw leven op. Maar er komt nog een grotere verandering in zijn leven. Mozes wordt geroepen door God om zijn volk te bevrijden en hen naar hun eigen land te brengen. Als Mozes die opdracht aanvaardt dan moet hij Rameses kunnen overtuigen. Er is meer nodig dan een paar plagen van God opdat die zijn rijk opgeeft.
Het overdonderend succes van Mel Gibsons “The Passion Of The Christ” was vrij onverwachts. Met 370 miljoen dollar vestigt de film zich alvast op een verdienstelijke plaats van de beste resultaten aan de Amerikaanse boxoffice. In september verschijnt de dvd, en die zal ongetwijfeld ook meermaals over de toonbank gaan. In een ver verleden waren religieuze films een hot item in Hollywood. Een van die films is “The Ten Commandments” (1956), een grootse spektakelfilm van Cecil B. DeMille. Op dvd heeft die prent nog niets van zijn impact verloren.
Demille maakt daarmee een remake van zijn eigen film uit 1923. Hij deed er 5 jaar over, met een script van 300 pagina’s en 70 verschillende sprekende rollen. Het zou inderdaad DeMille’s grootste film ooit worden in alle opzichten. Charlton Heston werd uitgekozen voor de rol van Mozes omdat hij grote gelijkenissen vertoonde met het beeld van Michelangelo. Met Yul Brynner heeft DeMille een tweede intrigerende acteur in huis gehaald. De confrontaties tussen beiden heren zijn gewoonweg subliem.
We kunnen tal van redenen geven waarom je deze film moet bekijken, maar we gaan het niet doen. Kijk er gewoon naar en wees verbaasd. Het acteerwerk is ijzersterk, de decors zijn oogverblindend en de splitsing van de Rode Zee is adembenemend. Alle speciale effecten van vandaag zouden het niet beter kunnen zonder enige echtheid te verliezen. Het moment waarop Mozes met een krachtige stem de woorden “Thus sayest the Lord God of Israel. Let my people go!” uitspreekt is op zich een stukje filmgeschiedenis. De imposante muziek van Elmer Berstein maakt het plaatje compleet. Wie de animatiefilm “Prince Of Egypt” heeft gezien, en door al het gezang een hekel heeft gekregen voor dit verhaal, zal zijn mening herzien dankzij “The Ten Commandments”.
De extra’s:
- Commentaar Kathrine Orrison
- Making Cecil B. DeMille’s epic The Ten Commandments
- 6-delige documentaire (40 min.)
- Newsreel premiere in New York (2 min.)
- Making of trailer (10 min.)
- Trailers