Wraak is in een groot aantal films de drijfveer of motivatie van het hoofdprersonage. De ene keer komt die wraak door het plotse en vaak brutaal verdwijnen van een grote liefde, de andere keer komt het door companen die de winst niet evenredig verdelen. Het resultaat is altijd wel hetzelfde namelijk orde op zaken stellen en gerechtigheid laten geschieden. Dat thema van wraak krijg je drie keer voorgeschoteld met de toepasselijk getitelde dvdbox “The Vengeance Trilogy”.
“Sympathy For Mr. Vengeance” vertelt het verhaal van Ryu, een dove man, en zijn zus. Zij moet een niertransplantatie ondergaan maar de twee hebben het geld er niet voor. Tot overmaat van ramp verliest Ryu zijn baan. Samen met zijn vriendin ontvoert Ryu de dochter van zijn ex-baas. Maar alles verloopt niet zoals gepland waardoor hij in een vicieuze cirkel van bloed, geweld en wraak belandt. In “Old Boy” zit Oh Dae-sue 15 jaar lang opgesloten, zonder dat hij weet waarom. Elk contact met de buitenwereld is hem vreemd. Het gevoel met de realiteit die hem nog rest heeft hij hard nodig wanneer hij dan toch totaal onverwacht vrij komt. Hij ontdekt dat tijdens die jaren van isolement zijn gezin werd vermoord. Wraak moet zijn ondragelijke pijn verzachten. Met “Sympathy For Lady Vengeance” zet regisseur Park Chan de kers op de taart. Deze keer staat, zoals de titel doet vermoeden, een vrouw centraal. Lee Geum-ja wordt beschuldigd en veroordeeld voor de ontvoering en de moord op een 13-jarige jongen. Ze krijgt dertien jaar cel. In al die jaren denkt ze maar aan een ding: wraak nemen op de echte daders.
Deze trilogie kwam tot stand na het overdonderende succes van de film “Joint Security Area”. Park Chan-Wook kreeg daardoor carte blanche voor zijn volgend project al vond hij niet meteen het juiste scenario. Hij werkte dan maar zijn eigen script af over dove jonge en verfilmde dat met evenveel succes. Alle drie films zijn stuk voor stuk verhalen over mensen die het gevoel met de realiteit en zichzelf compleet verliezen. De donkerste kant van hun ziel baant zich een weg naar het bewustzijn waardoor horror in de pure zin van het woord op ons wordt losgelaten. Pas op, dit is geen geweld louter voor het geweld, of horror zoals we dat kennen uit slasherfilms. Het wordt met de nodige stijl en gevoel voor precisie visueel verpakt. Park wil dat je nadenkt over datgene wat je ziet. Hij zorgt er eveneens voor dat je sympathie krijgt voor wat er zich allemaal afspeelt zonder dat je een oordeel velt. En dat geeft dan weer stof om over na te denken.
De extra’s:
- Trailer
- Making Of
- Audio commentaar Park Chan-Wook