Soms mag je zo hard blijven dromen zonder dat de droom uitkomt. Een van mijn dromen is dat Martin Sheen op een dag zich president van Amerika mag noemen. De wereld zal er meteen een stuk aangenamer uitzien. En het beeld van de Amerikanen over de hele wereld zal compleet veranderen. Maar het blijft bij een droom. Gelukkig kan ik mij troosten met de televisiereeks “The West Wing”. Ik ben dan ook dolgelukkig met het verschijnen van het vierde seizoen op dvd. Al is het nieuwe er wel van af en is dit vierde seizoen minder verslavend dan de voorgaande reeksen.
Zowat de helft van dit vierde seizoen wordt gedomineerd door de presidents-verkiezingen. Verkiezingen die zullen uitmaken of Barlet voor een tweede ambtstermijn en de komende vier jaar de machtigste man van de wereld mag spelen. Mijn kleine teen vermoedt van wel, want anders heeft de reeks geen bestaansreden meer. Als je de kandidaat ziet en hoort van de Republikeinen, dan weet je dat Bartlet gaat winnen. Het is alleen afwachten hoe het volk reageert op de onthullingen dat hun president lijdt aan multiple sclerose. En vooral dat hij dat heeft geheimgehouden.
Mensen komen en gaan. Sam (Rob Lowe) heeft een nieuwe roeping gevonden. Hij waagt zijn kans als kandidaat in Orange County. De rijkste buurt van Amerika dat vol Republikeinen zit. Toch wil Sam daar verkozen worden en zo zetelen in het Congres. Dat betekent meteen ook het afscheid van Rob Lowe. Als plaatsvervanger kiest hij voor Will Bailey (Joshua Malina). Niemand kan de naam van de arme man onthouden, maar zijn doorzettingsvermogen, gedrevenheid, stuntelig overkomen en vooral zijn teksten staan wel in ieders geheugen gegrift.
In dit vierde seizoen passeren een aantal bekende gezichten. De ene blijft al iets langer hangen dan de andere. Maar allemaal laten ze wel een indruk na. Mary-Louise Parker mag als feministe de plannen van Josh (Bradley Whitford) lekker dwarsbomen. En als de presidentsvrouw er zich ook mee moeit, dan is Josh nergens nog veilig. Zowel Matthew Perry als Christian Slater mogen dan weer het hart sneller laten slaan van Joshs assistente Donna (Janel Moloney). Het hart van de president slaat ook wat sneller maar dan op een minder aangename manier dankzij de komst van zijn nieuwe en eigenzinnige secretaresse Mrs. Fiderer (Lily Tomlin).
Er is ook plaats voor romantiek. Zo krijgt CJ bezoek van een oud lief, Toby doet honderden huwelijksaanzoeken en Charlie smacht naar Zoey. Verder wil het presidentieel vliegtuig Air Force One vol journalisten niet landen en een genocide in Kundu moet gestopt worden. Natuurlijk hebben de scenaristen ook deze keer gezorgd voor een cliffhanger van formaat. Eentje waarbij je gaat smeken dat het vijfde seizoen niet lang meer op zich laat wachten. Al heeft het vertrek van bedenker Aaron Sorkin de reeks geen goed gedaan.