Een stralend zonnetje, bruingebrand schoon volk, overvolle terrasjes, ik wil niet flauw doen maar de zomer is niet de beste tijd van het jaar om je ergens in de donkerte van een cinemazaal te nestelen. Edoch, beste mensen, omdat het leven van een filmmadam nooit zonder film kan zijn stel ik u hierbij een verfrissend alternatief voor:
TIPS VOOR FILMTRIPS
Zes weken lang reis ik voor u de wereld van het witte doek af op zoek naar de schoonste filmplekjes op aarde. Van ‘de Stille Waters-route’ tot de zwemroute van ‘Jaws I, II, III tot en met 126’: ik pluis het voor u uit en geef u wekelijks een onweerstaanbaar voorsmaakje van, wie weet, uw volgende reisbestemming! Wat dacht u bijvoorbeeld van...
het Montmartre van Amélie Poulain
Moet kunnen hé! Nu Ivago de laatste plastic bekers van de Gentse straten wegvaagde zou u de leegte na de feesten wel eens nuttig kunnen opvullen met een trip naar Parijs. Niet ver, niet duur! En als u daar dan toch bent waarom niet het gezellige Montmartre opzoeken. Nee, niet het Montmartre dat zich in toeristenfotoboekjes wel eens tot de Place du Tertre durft te beperken. Wel de Franse wijk waar het romantische filmsprookje Amélie Poulain in scène werd gezet.
Sinds Amélie de harten van iedere Parisien en van vele anderen op deze aarde veroverde kreeg de meest kunstige buurt van Parijs immers te maken met de ‘Amélie Poulainisation’ (en nee, dit woord is niet aan mijn ongebreidelde fantasie ontsproten).
Slachtoffer nummer één van de meedogenloze liefde voor Amélie: Café des deux moulins, het café waar Amélie als serveerster werkte. Als u een beetje geluk hebt kan u daar een stoeltje bemachtigen en van een veel te dure koffie genieten. Ondertussen kan u bijvoorbeeld heel intelligent opmerken dat de sigarettenstand die in de film te zien was precies verdwenen is. De reden daarvoor? Meer plaats voor tafels, stoeltjes en Amélie-fans!
Blijf na de koffie gerust nog wat in de Rue Lepic rondzwerven. De straat heeft op zich niet zo veel meer met de film te maken maar je vindt er wel een heleboel leuke, kleurrijke winkeltjes. Uitgewinkeld en zin in iets lekker?
Dan kan je verder wandelen naar het tweede drukbezochte plaatsje op de route: het winkeltje van groentenboer Collignon. Niet nodig om daar luidkeels Lucien - Collignon Champignon, Collignon Fricandon, Collignon Cochon,… - te citeren. In het echte leven wordt de winkel immers uitgebaat door Ali. En omdat Ali een commercieel ingesteld iemand is liet hij z’n winkel bijna net zoals die er in de film uitzag. Altijd leuk voor een fotootje dus.
Na deze twee ‘hot spots’ op de Amélie Poulain-route kan je nog verschillende andere leuke plaatsjes opzoeken die misschien ook al voor de mademoiselle Poulain-hype voor meer fabuleuze dingen bestemd waren. De Sacré Coeur bijvoorbeeld. Geen toerist die Parijs kan verlaten zonder de trappen naar de basiliek met de witte koepels bestegen te hebben. Wel uitkijken dat je zonder rijstkorreltje met gegraveerde naam, indiaans uitziend armbandje of portret van uw eigen sympathieke zelve de kerk bereikt.
Oh ja, en als u overweegt ook hier een scène uit de film na te spelen. U hoeft de telefooncel op het plein bij de carrousel niet te zoeken. Deze was immers een rekwisiet dat Jeunet voor de gelegenheid had meegebracht. Met een beetje fantasie kan u natuurlijk wel uw gsm even dienst laten doen maar dan beschikt u natuurlijk ook nog steeds niet over de mimespeler die naar de lucht wijst… Toch maar geen acteerpogingen dan?
Geen probleem een wandeling langs het Canal Saint-Martain, het kanaal waar Amélie steentjes over het water keilt, heeft ook wel iets. En voor diegenen die in zijn voor nog meer romantiek, of simpelweg een knappe man als Amélies’ Nino willen ontmoeten: van eind maart tot eind mei is er in Parijs la foire du Trône.
U weet wel de kermis waar Amélie rijdend in een kermiswagentje haar prins in spookkostuum ontmoet. Mocht de gelegenheid zich voordoen dat een spook zwoel in uw hals komt ‘woehoewen’ waag dan vooral uw kans! Want het is zoals de oude monsieur Dufayel zegt:’La chance c’est comme le tour de France. On l’attend longtemps et puis ça se passe vite !’. De dag nog even met een leuke herinnering afsluiten. Amélie-gewijs zou u bijvoorbeeld zo’n fotohokje in het Gare de l’Est kunnen opzoeken. Gezellig voor de lens plakken en vooral luidkeels ‘fromage’ roepen!
Gelooft u in sprookjes, ziet u het wel zitten om bovenstaande route eventueel met een dagje bronzeren aan Paris Plage te combineren, wilde u toch al naar de Champs-Elysées reizen om eventueel nog een laatste druppel van Lance Armstrong’s wielrennerszweet terug te vinden of vindt u de Thalys-promoties op dit moment toch wel bijzonder interessant: de onderstaande links helpen u alvast nog wat verder!