De combinatie film en vampiers zijn vaak zoals water en vuur. Slechts heel zelden werkt de combinatie zoals in “Bram Stoker’s Dracula” met Gary Oldman als een sterke bloedzuiger en Winona Ryder als zijn geliefde. Of “Interview With The Vampire” met Tom Cruise en Brad Pitt. Maar meermaals willen we de film zelf te lijf gaan met knoflook en kruisbeelden. Fan van de “Blade”-films zijn we zeker niet en “Queen Of The Damned” hebben we ook met moeite kunnen verteren. Recent kon Hugh Jackman de meubelen niet redden in “Van Helsing”. Zijn tegenspeelster Kate Beckinsale die lust het genre wel, want nu kan je haar bewonderen op dvd in “Underworld”.
Tussen de vampiers en de Lycans, weervolven, bestaat al er al honderden jaren een oorlog. Met de dood van Lycans’ leider Lucian denken velen dat er een einde aan die strijd zal komen, maar dat is niet het geval. De twee groepen hebben andere wapens (kogels gevuld met daglicht of vloeibaar ijzer), maar de opdracht blijft hetzelfde: op de andere jagen en doden. Selene (Kate Beckingsale) is zo een death dealer. Zij schuimt de donkere stegen, hoeken en riolen van de stad af en zoekt haar tegenstanders. Tijdens een van de confrontaties merkt ze op dat de weerwolven een mens achtervolgen. Waarom ze dat doen, dat wordt haar nieuwe missie.
Elke keer als we een talentvolle acteur of actrice aan het werk zien in een film die beneden enig niveau ligt, gaan we twijfelen aan dat talent. Ook hier is dat niet anders. De mooie Kate Beckinsale was breekbaar in “Much Ado About Nothing”, en een frisse verschijning in “Shooting Fish”. Haar carrière leek de goeie weg op te gaan met “Pearl Harbor”, niet dat het zo een goeie film is, maar gewoon omwille van de marketing en de grote aandacht die de film kreeg. Nu blijft van haar rijzende ster maar weinig over. “Van Helsing” kon ook de verwachtingen niet inlossen (en die lagen al zeer laag) en “Underworld” is geen visitekaartje waard.
Zo heel slecht is de film niet. Qua donkere sfeer en kostuums zit het allemaal wel goed. Beckingsale lijkt wat op een zusje van Trinity uit “The Matrix”. Nauwsluitende latexpakjes zitten blijkbaar in de familie want ook zij kan er van genieten. Haar verdienste is dat ze Selene nog inhoud kan meegeven. Ze omvat meer dan een schone verschijning die een geweer kan hanteren. Haar tegenspelers vallen uit de toon. Scott Speedman (“Dark Blue”) loopt er veelal verloren bij ondanks dat zijn personage de drijfveer van het verhaal is. Shane Brolly kan als de verraderlijke Kraven geen enkele bedreiging of overtuiging in zijn vertolking leggen. Wat Bill Nighy (de ouwe rockster uit “Love Actually”) hier komt doen, is een groot raadsel dat we niet eens willen oplossen.
Tussen de extra’s zit er weinig interessant materiaal. In “Fang or Fiction” vertellen een aantal mensen of vampiers weldegelijk bestaan en waar hun oorsprong ligt. Maar die verhalen komen bij elke verfilming naar boven drijven. Wie de dvd aanschaft die let best wel even op, want er bestaat ook een dubbele dvd-uitgave.
De extra’s:
- Fang or Fiction (45 min.)
- B-roll (13 min.)
- 5 filmclips
- 11 soundbites