Jack Malone (Anthony LaPaglia) staat aan het hoofd van een team FBI-agenten. Zijn team bestaat uit de blonde Samantha Spade (Poppy Montgomery) die een collega fijntjes opmerkt dat ze niet alleen mooi is, ze kan ook lezen, schrijven én ze is goed in haar job. Samen met Vivian Johnson (Marianne Jean-Baptiste “Secrets & Lies”), moeder van een 12-jarige zoon, vormt ze het vrouwenduo. Martin Fitzgerald (Eric Close) is de nieuwkomer. Hij wil zichzelf bewijzen, maar aanvankelijk lukt dat niet zo goed. Zijn collega Danny Taylor (Enrique Murciano “Traffic”) voelt zich ook wat bedreigt door zijn komst. Maar de twee moeten hun verschillen opzij schuiven. Ze hebben immers belangrijkere dingen aan hun hoofd.
In de reeks worden de vijf elke aflevering belast met een zware taak. Ze moeten de verdwijning van een of meerdere personen oplossen. Ze reconstrueren alles wat aan de verdwijning voorafgaat. Elke handeling, elk telefoongesprek, elke babbel wordt nauwkeurig onderzocht en op een tijdlijn geplaatst. Zo krijgen ze een overzicht van de gaten die nog opgevuld moeten worden. Daarnaast moeten ze ook rekening houden met de tijd zelf. Want hoe langer het duurt voor de puzzelstukjes in elkaar passen, hoe kleiner de kans dat ze de verdwenen personen levend en wel terugvinden.
“Without A Trace” toont grote gelijkenissen met “C.S.I” qua sfeer, personages, opbouw en uitwerking. Het grote verschil met is dat dit team zonder iets tastbaars moeten beginnen. Ze hebben geen lijk dat ze grondig kunnen onderzoeken en zo de zaak kunnen oplossen. Deze personages vertoeven ook hoofdzakelijk op het werk. We maken nauwelijks kennis met de hoofdpersonages zelf. Je voelt je daardoor minder aangesproken en heb je minder voeling met wat ze doen.
Al merk je naarmate de afleveringen vorderen dat persoonlijke invalshoeken meer aandacht krijgen. Tijdens “Suspect”, de aflevering waarin een schooljongen verdwijnt, verdenkt Jack vanaf het begin de schooldirecteur. Zijn eindpleidooi om toch de jongen te kunnen redden is sterk. Trouwens Anthony LaPaglia kreeg in 2004 voor zijn rol een Emmy Award. Producent Jerry Bruckheimer (“C.S.I.”) mag op beide oren slapen. Dankzij deze reeks verstevigt hij zijn positie in het televisielandschap.
De extra’s:
- 10 Deleted scenes
- Audiocommentaar
- The Motive (15 min.)
- Fingerprints (10 min.)